Acht knuffels
De eerste kus? We vergeten veel maar de meeste mensen herinneren zich nog heel goed met wie ze voor het eerst een intieme kus deelden. Meer dan met wie we voor het eerst het bed deelden. Zo’n zestig procent van de mensen zegt trouwens dat ze ooit een relatie hebben afgebroken omdat de eerste kus niet deugde. Dat geldt nog iets meer voor vrouwen, dan voor mannen. Neurowetenschappers leggen nu nauwkeurig bloot wat er precies gebeurt in ons lichaam en in onze hersenen als we elkaar kussen.
Een kus jaagt bio-chemische reacties door ons lijf waarbij vooral het hormoon oxytocine aanzienlijk toeneemt en de cortisol daalt. Oxytocine is een hormoon dat te maken heeft met verbondenheid, liefde en zelfvertrouwen. Zoenen doen die gevoelens toenemen. Cortisol heeft met stress te maken en die daalt als iemand ons in de armen neemt. Tenminste als we van de ander houden. Want tegelijkertijd stijgen ook onze bloeddruk en hartslag. Het is daarom dat we vermoedelijk gaan denken zijn dat liefde zich afspeelt in ons hart. Maar onze hersenen zouden wel eens een grotere rol kunnen spelen dan we beseffen. Voor de toename van oxytocine zien we een groter effect bij mannen dan bij vrouwen. Dat zou kunnen betekenen dat vrouwen wel iets meer nodig hebben dan een kus om zich emotioneel of seksueel betrokken te voelen. De context is al even belangrijk en de omgeving van een laboratorium waarin dergelijk onderzoek wordt uitgevoerd is niet meteen de meest romantische plek op aarde. Mannen hebben daar minder last van.
De eerste verliefdheid, lust en verlangen hebben vooral met testosteron te maken, zowel bij mannen als (zij het in mindere mate) bij vrouwen. In die periode groeit het testosteronniveau van mannen en vrouwen trouwens naar elkaar toe: mannen worden liever, vrouwen worden assertiever. Het versterkt bij beide het libido en zorgt voor seksuele aantrekkingskracht. Als je daarna aan een relatie begint komt de neurotransmitter dopamine in actie. We genieten. Daardoor voelen we ons blij en goed, net zoals het gevoel dat we bij een grote beloning ervaren. Pakjes geven vinden we alvast even leuk als pakjes krijgen. De liefde is zo’n cadeau. Blij, bang en boos kan je ook op je eentje zijn, maar voor de liefde ben je bij voorkeur met twee. Als we daarna ook besluiten om ons aan elkaar te binden komt er oxytocine vrij: de aangename kalmte en tevredenheid van toewijding en verbondenheid. Mekaar blijven aanraken, zoenen en vrijen roept het hormoon telkens opnieuw op en draagt bij tot langdurige relaties. Volgens de man die deze effecten van oxytocine heeft aangetoond (Dr. Paul Zak, USA) zorgen aanrakingen en knuffels ook voor meer zorg en vertrouwen onder elkaar en voor een meer liefdevolle wereld. Acht knuffels per dag is zijn advies. En meewerken aan The World Book of Love om die boodschap te verspreiden, vindt hij zowat “de beste tijdsbesteding op dit moment”. Op doktersvoorschrift dus en volledig gratis.
Leo Bormans
The World Book of Love