Corona*. Het effect van 500 dagen quarantaine.
HET EFFECT VAN 500 DAGEN QUARANTAINE
We stappen door de Coronacrisis met z’n allen in een ongezien experiment. We gaan voor onbeperkte tijd in quarantaine. Drie weken? Acht? Wat is het effect daarvan op ons gedrag? Dat onderzoeken wetenschappers in Praag al meer dan zeventig jaar. De resultaten zijn verrassend. Vooral op domeinen waarop je het niet meteen zou verwachten. Al zijn er ook drie leerrijke voorwaarden aan gekoppeld. Zo leren we uit onderzoek in The World Book of Hope.
MARS-500 heet de tot op heden langstdurende simulatie van een ruimtevlucht naar Mars. Daarvoor leefden mensen met een beperkte groep 520 dagen samen in groepsisolatie, zonder hun plek te mogen verlaten. Onderzoekers Iva Solcova en Vladimir Kebza noteerden met hun team verrassende resultaten. Ondanks de vaststelling dat een gesimuleerde ruimtevlucht de deelnemers nauwelijks enig voordeel of de bijzondere ervaring van een échte ruimtevlucht opleverde, had het experiment een duidelijk positieve invloed op de persoonlijkheid van de betrokkenen. Ze maakten vooral een sterke ‘sociale groei’ door: ‘Ik heb geleerd waardering te koesteren voor de sterke kanten van mensen’, ‘Ik heb nieuwe relaties met behulpzame anderen ontwikkeld’ en ‘Ik heb geleerd dat ik andere mensen veel meer te bieden heb dan ik dacht.’
De onderzoekers deden daarop een vergelijkbaar experiment waarbij ze 16 mensen in isolement samenbrachten op een zeilschip voor een tocht van vijf weken in zware omstandigheden. Ze legden 8750 km af op zee van Mauritius naar Australië. Het was een gemengde ploeg: acht professionele bemanningsleden en acht toeristen, negen mannen en zeven vrouwen uit negen verschillende landen. Ook hier werden bij alle deelnemers aspecten vastgesteld van positieve groei. Naast sociale vooruitgang boekten ze ook winst via cognitieve groei: ‘Ik heb nieuwe kennis vergaard’ en ‘Ik heb geleerd op een positievere manier naar dingen te kijken’.
Het gunstig effect van het isolement werd vooral beïnvloed door het feit dat de deelnemers zich een gemeenschappelijk doel hadden gesteld: de zeiltocht succesvol beëindigen of zelfs de kunstmatige reis naar Mars voltooien. Doordat ze solidariteit ervoeren op basis van persoonlijke interactie, gedeelde emoties en een gemeenschappelijk doel, waren ze in staat om emotioneel te investeren in relaties met anderen. Dat is volgens de onderzoekers vermoedelijk de motor geweest achter de opvallende sociale groei in beide groepen: ‘Via de anderen worden wij onszelf’.
Een tijd lang geïsoleerd samenleven met een beperkt aantal anderen kan dus leiden tot een vorm van cognitieve en sociale groei. Dat gebeurt vooral als we onszelf een gemeenschappelijk doel stellen (‘We gaan deze coronacrisis overwinnen!’), in interactie gaan met anderen (‘We doen dit samen!’) en in staat zijn om onze emoties te delen, zowel onze angst en twijfel als onze moed en levensvreugde.
De sleutels:
– De meeste mensen die in quarantaine gaan zijn in staat daardoor persoonlijk te groeien.
– Die groei zit zowel in het cognitieve (‘Ik heb geleerd dat …’) als in het sociale (waardering, relaties, dankbaarheid, kracht)
– We kunnen de groei versterken door drie voorwaarden te vervullen: een gemeenschappelijk doel stellen, in interactie gaan met anderen en onze emoties delen.
Iva Solcova en Vladimir Kebza zijn onderzoekers aan de Karelsuniversiteit in Praag (Tsjechië). Hun onderzoek is opgenomen in The World Book of Hope van Leo Bormans. www.theworldbookofhope.com REACTIES
REACTIES
Vera Van De Velde:
Dit zou een mooi randeffect zijn van deze situatie. Na deze crisis zullen deze opgedane vaardigheden heel erg nodig zijn. Bedankt voor deze informatie