Premier Elio Di Rupo
Vorige week werd “The World Book of Love” voorgesteld in Brussel en premier Elio Di Rupo had me uitgenodigd voor de lunch. Hij was zo gecharmeerd door het boek dat hij meteen besliste om het cadeau te doen aan al zijn ministers. “Meer liefde in de wereld kan nooit kwaad.” Di Rupo organiseerde in een vorig leven nog het “Filmfestival van de Liefde” in zijn stad Mons.
Elio Di Rupo had al eerder zijn waardering uitgesproken voor het vorige werk “The World Book of Happiness”. Als wetenschapper is hij vooral geïnteresseerd in de wetenschappelijke aanpak van het boek: 100 onderzoekers uit 50 landen vatten in bevattelijke woorden samen wat we weten over geluk. De kwaliteit van het leven en het geluk van mensen zijn belangrijke nieuwe parameters geworden in het politieke en economische denken. Dat stelt ook Prof. Richard Layard van de London School of Economics, waarmee ik nauw samen werk. Eerder inspireerden de ideeën van Layard ook al Europees voorzitter Herman Van Rompuy om “The World Book of Happiness” cadeau te doen aan alle wereldleiders.
Bekijk het filmpje
Vandaag pleit Elio Di Rupo voor meer warmte en persoonlijk contact. Daarom stelt hij het symbolisch gebaar om “The World Book of Love” cadeau te doen aan zijn 12 ministers en 6 staatssecretarissen. Zij zullen er de essentie in lezen van wat de moderne wetenschap op dit ogenblik weet over de sterkste kracht die mensen bindt: de liefde. Het boek gaat immers niet alleen over de romantische liefde maar ook over solidariteit, naastenliefde, respect, vertrouwen en betere relaties tussen mensen. Een Deense professor legt o.a. ook uit wat het belang kan zijn om van je geboorteland te houden.
Bovendien verzamelt het boek kennis en inzicht uit heel de wereld. Daarom werden de eerste exemplaren in Brussel overhandigd aan 25 “internationale” koppels waarvan minstens één partner uit een ander land komt. De verschillen in uitingsvormen waren opvallend. Een vrouw uit Oostenrijk vertelde hoe ze voor haar huwelijksfeest met een Vlaming een boekje had samengesteld over hoe beide partijen met elkaar konden omgaan: kussen en dansen doen de Oostenrijkers niet, evenmin als grapjes maken over de taal of het eten. De Mexicanen in het gezelschap konden hun oren niet geloven. In Mexico komt een jongen die niet kan dansen niet aan een lief en kussen in het openbaar is pas een uiting van echte liefde. Maar ook van passionele bezitsdrang. Het deed de Chinese mevrouw huiveren. Voor haar is terughoudendheid een grote waarde. In haar cultuur is de eigen familie vaak zelfs belangrijker dan de partner. De Vlaamse die getrouwd was met een Italiaan, bevestigde het passionele imago dat de Italianen hebben maar voegde er toch vooral aan toe hoeveel aandacht en respect Italiaanse mannen vaak tonen voor hun partner.
Al deze verschillen tonen aan hoe het begrip liefde een constructie is die vooral ook cultureel bepaald is. Maar aan de basis ervan ligt een universele ervaring die, zo blijkt uit recent hersenonderzoek, voor iedereen gelijk is; of hij nu homo of hetero is, man of vrouw, Amerikaan of Chinees. Het is de sterkste kracht die ons bindt.